karawa
1. (noun) relation, relative, kinsfolk.
Ka tono a Ngāti Rongo ki ō rātau karawa o Tamakaimoana i Maungapōhatu, kia haere mai ki te āwhina i a rātau ki te kawe a riri ki a Ngāti Raka (TTR 1990:237). / Ngāti Rongo asked their kinsfolk of Tamakaimoana, in Maungapōhatu, to come to assist them in the battle with Ngāti Raka.
Synonyms: ngare, pākanga, pānga, waiū, whanaunga, huānga, uri
karawa
1. (noun) female (animal or bird), mother, dam.
Nā tana kaha riri ki tēnei, ka takahiria e te rangatira rā ngā ngutu o te karawa huia kia roa kia tarea ai e ia te whakatika tōna hikumārō ki te taha (Te Ara 2015). / Because he was annoyed with this, the chief curved the beak of the female huia so that it was long enough for her to be able to lift her tail feathers to the side.