taitamāhine
1. (verb) to be a young woman.
E taitamāhine tonu ana ia i te heke whakarungatanga mai o Ngāti Toa ki te noho ki Kapiti me te takutai moana i te tuawhenua (TTR 1990:360). / She was still a young woman when Ngāti Toa migrated south to live on Kapiti Island and the adjacent mainland coast.
2. (modifier) young (of a woman).
E 40 tau tōna pakeketanga ake i tana wahine taitamāhine noa iho nei (TTR 1990:13). / He was 40 years older than his young wife.
3. (noun) young woman.
Te tatanga atu ki uta, ka kitea mai te mōkī i runga i te wai. Ko te kaunga mai o ngā taitamāhine ki te whai mai (NIT 1995:63). / As it neared the shore, they saw the raft on the water. The young women swam to retrieve it.