ngākaurua
1. (verb) to be uncertain, ambivalent, in two minds, wavering, vacillating, undecided.
I Parihaka i te tau 1881, ka kite a Taukē i ngā hōia e rapu pū ana me te wāwāhi hoki i ngā taputapu o ngā kāinga o ngā Māori. Nā ērā mahi ka ngākaurua a Taukē ki te Whakapono (TTR 1990:163). / At Parihaka in 1881, Taukē saw the soldiers searching for guns and destroying the property of Māori homes. Because of those activities Tauke wavered in his Christian faith.
2. (noun) ambivalence, uncertainty, indecision, doubt, vacillation.
Ka tipu te ngākaurua ki ngā Pākehā (TTR 1990:176). / Uncertainty grew with the Pākehā.