hōkiwai
1. (noun) an extinct nocturnal bird.
Hōkio: Ko ētahi ingoa he hōkioi, he hakuai, he hōkiwai: he manu kua ngaro; e kīia ana he manu rere pō, whakangaro ai i a ia, kāore e kitea ana (M 2006:218). / Hōkio: Other names are hōkioi, hākuwai and hōkiwai: an extinct bird; said to be a night-flying bird which hid itself and wasn't seen.