parapara
1. (noun) talents, gifts, faculties.
Nā ōna parapara ki te tuhituhi, ki te kōrero, ki te tatau, ā, he tangata pono hoki, taka rawa ake ki te pokapūtanga o te tekau tau mai i 1860, kua whakatūria a ia e William Thomas, te kaiwhakawā takiwā, hei āpiha tango tāke i ngā kaipuke e ū ake ana ki Ōwenga (TTR 1990:152). / Because of his talents in writing, speaking, numeracy and general reliability, in the mid 1860s William Thomas, Resident Magistrate, appointed him as tidewaiter at Ōwenga.