hopo
1. (verb) to be fearful, apprehensive, overawed.
Nō te kitenga atu o te tohunga i a Heke e nanao atu ana ki te pū a te hoariri, he pū i panipania kia wherowhero katoa, ka hopo tōna ngākau. He mate kei te haere (TTR 1990:7). / When the tohunga saw Heke pick up an enemy gun that was smeared with red he became fearful. There was going to be a problem.