kaingākaunui
1. (verb) (-tia) to prize greatly, value, treasure, cherish, appreciate.
He tikanga tonu nāna te whakamau i āna manuhiri taiea ki te kahu kairangi, ki te taonga pounamu rānei, he mea tango tonu mai i te whakaputunga taonga i kaingākaunuitia e rāua ko tōna hoa (TTR 1996:20). / It was a custom of hers to present her honoured guests with fine cloaks or greenstone artefacts from her and her husband's' treasured collection.
Synonyms: kaingākau