whanatu
1. (verb) to go, go away, go ahead, become.
He tika anō he tamariki koutou: otirā e whanatu ana ki te poutūmārōtanga o te tangata, e wehe mai ai te taitamatanga, e tuku atu ai ki te koroheketanga (TP 1/1/1901:6). / It is correct that you are all young, but you are approaching the prime of life, leaving your youthfulness and entering maturity.