2. (noun) classroom.
Ka rawe kē ngā pānui whakaahua a ngā tamariki e iri mai ana ki tō rātou akomanga (PK 2008:14). / The children's posters hanging in their classroom were excellent.
3. (noun) course (of study), training course.
Kua rahi ake ngā akomanga me ngā whare whakaako mō ngā kaupapa whakaari, ngā whakaari, kapa haka, kanikani hoki (Te Ara 2015). / There are more courses and institutions for visual arts, drama, Māori traditional performing arts and dance.
ako
1. (verb) (-hia,-na,-ngia,-ria,-tia) (ākona) to learn, study, instruct, teach, advise.
Ko ngā tamariki e uru ana ki tō runga kura o Hukarere e ākona ana ki te taka kai, ki te nēhi tūroro, ki te tuhituhi ringa poto (TKO 1/12/1917:12). / The children entering the upper school of Hukarere are being taught to prepare food, to nurse the sick and to write shorthand.
Ko ngā mātauranga e akoria ana ko te reo Ingarihi, kōrero pukapuka, tuhituhi me te mapi (TTT 1/7/1925:264). / The subjects being taught are English, reading writing and geography.
Synonyms: whakaakoako